شواهد ریخت شناسی، ساختاری، بافتی و کانیایی گدازه های بالشی مجموعه گنج، جنوب شرق کرمان
نویسندگان
چکیده
منشور افزایشی مکران در جنوب شرق ایران مشتمل بر زون های کششی مزوزوئیک از آمیزه های افیولیتی و افیولیت های بزرگ دست نخورده، بقایایی از پوسته اقیانوسی نئوتتیس را که به زیر اوراسیا فرورانش کرده است، نشان می دهد. به سمت شمال منشور افزایشی مکران، گودال جازموریان قرار گرفته که یک حوضه پشت قوسی مرتبط با فرورانش است. مجموعه گنج، یکی از مجموعه های افیولیتی مکران داخلی است که در طرف غرب منشور افزایشی مکران و گودال جازموریان قرار گرفته، به وسیله سیستم گسلی جیرفت در غرب محدود می شود. مجموعه گنج با سن کرتاسه فوقانی شامل گدازه های جریانی، گدازه های بالشی، سنگ های نفوذی اسیدی و سنگ های رسوبی است که توسط دایک هایی با روند شمال غرب- جنوب شرق قطع شده اند. این مجموعه شباهتی به یک توالی شاخص افیولیتی ندارد؛ زیرا فاقد سنگ های پلوتونیک مافیک و اولترامافیک پوسته ای و گوشته ای است. گدازه های بالشی مجموعه گنج، عمدتاً ترکیب الیوین بازالتی داشته، از لحاظ شکل به دو صورت غده ای و لوله ای و در اندازه های عادی و غول پیکر با سطوح دارای شکستگی های قشر نانی هستند. از لحاظ پتروگرافی این گدازه ها سه زون بافتی شیشه ای خارجی (زون 1)، حدواسط (زون 2) و تمام بلورین داخلی (زون 3) را نشان می دهند. هر زون به وسیله تفاوت های تجمعی الیوین و پلایوکلاز که بافت های مختلفی را توسعه داده اند، قابل تشخیص هستند. بازالت های بالشی مجموعه گنج دارای بافت های وریولیتیک، پورفیریتیک، پورفیریتیک با خمیره میکرولیتی، اینترسرتال، اینترگرانولار و آمیگدالوئیدال هستند. کانی شناسی آن ها مشتمل بر پلاژیوکلاز ± الیوین ± پیروکسن + کانی کدر است. سطح بیرونی و شیشه ای پیلولاواها عمدتاً شامل یک یا ندرتاً چند پوسته است. پوسته ها شامل سه لایه بوده که این سه لایه از سمت حاشیه به طرف داخل عبارتند از: (1) سیدروملان، (2) تاکیلیت سیاه، و (3) تاکیلیت با حفرات کشیده.
منابع مشابه
شواهد ریخت‌شناسی، ساختاری، بافتی و کانیایی گدازههای بالشی مجموعه گنج، جنوب شرق کرمان
منشور افزایشی مکران در جنوب شرق ایران مشتمل بر زون‌های کششی مزوزوئیک از آمیزه‌های افیولیتی و افیولیت‌های بزرگ دست نخورده، بقایایی از پوسته اقیانوسی نئوتتیس را که به زیر اوراسیا فرورانش کرده است، نشان می‌دهد. به سمت شمال منشور افزایشی مکران، گودال جازموریان قرار گرفته که یک حوضه پشت قوسی مرتبط با فرورانش است. مجموعه گنج، یکی از مجموعه‌های افیولیتی مکران داخلی است که در طرف غرب منشور افزایشی مکرا...
متن کاملسنگ شناسی و ژئوشیمی گدازه های بالشی محدوده هرسین، افیولیت کرمانشاه، باختر ایران
توالی خروجی مجموعه افیولیتی هرسین به صورت گدازههای بالشی بازالتی در حوالی روستای تمرک و گردنه گشور در خاور هرسین و کرمانشاه، در باختر ایران برونزد دارند. گدازههای بالشی رخنمون یافته در امتداد گسل اصلی زاگرس بخشی از زمین‌درز افیولیتی بین کمربند زاگرس و زون سنندج- سیرجان به شمار می‌آیند. این سنگها در حوالی روستای تمرک دارای ترکیب بازالت تا بازالت آندزیتی و در گردنه گشور ترکیبی در حد تراکی آندز...
متن کاملسنگ شناسی گدازه های بالشی و دایک های دیابازی کرتاسه پایینی شمال حاجی آباد (جنوب غرب بیاضه، استان اصفهان، ایران)
گدازه های بالشی و دایک های دیابازی کرتاسه پایینی در چندین نقطه از شمال حاجی آباد رخنمون دارند که جزو ایران مرکزی است. بهترین رخنمون این سنگ ها در کوه دم کلاغ دیده می شود. در بررسی های صحرایی به خوبی مشخص است که دایک های دیابازی به گدازه های بالشی ختم شده و فاصله بین گدازه های بالشی توسط رسوبات پر شده است. تمام مجموعه را چرت ها و سنگ آهک های تشکیلات بیابانک با سن کرتاسه پایینی پوشانده اند. کانی ...
متن کاملمورفولوژی، ژئوشیمی و پتروژنز گدازه های بالشی افیولیت-ملانژ بافت، جنوب غرب کرمان
گدازه های بالشی بخش مهمی از سکانس ولکانیکی افیولیت ملانژ- بافت را تشکیل می دهند و به اشکال کروی و تیوپی دیده می شوند. قطر بالشها از 5/0 تا 5/1 متر متغیر است. فواصل بین بالشها توسط کلسیت و کلریت، به همراه زئولیت و نهشته های هیالوکلاستی پرشده است. بالشها غالباً دارای حفرات فراوان بیضوی و کروی شکل هستند که تمرکز آنها از مرکز بسمت حاشیه بالش افزایش می یابد و توسط کانیهای ثانویه مثل کلسیت، کلریت،کوار...
15 صفحه اولمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
پترولوژیجلد ۱، شماره ۳، صفحات ۴۷-۶۴
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023